De Start van het Avontuur: Vliegen als een Baas
Mijn reis begon al uniek. Geen eigen stoel in het vliegtuig voor deze kleine man! In plaats daarvan kreeg ik een speciaal bakje dat ze aan de muur tussen de economy en business class hingen. Ideaal om lekker in te slapen en geen last te hebben van een jetlag bij aankomst. Slim bekeken, toch?
Kuala Lumpur en de Batu Caves: Een Spectaculaire Ontdekking
Eenmaal geland, mochten we eerst een paar nachtjes logeren bij Anja en Lal. Anja is een Belgische dame getrouwd met een Indiase Maleiër, en wat een gastvrijheid! Vanuit hun huis ontdekte ik meteen de indrukwekkende Batu Caves. Ik klom de honderden trappen op de rug van mijn papa – toen wist ik nog niet dat ik deze plek nog minstens drie keer zou bezoeken in mijn leven, al moest ik de latere keren zelf omhoog! Wat een práchtig gezicht was dat! En ik proefde er voor het eerst een verse kokosnoot. Helaas, die laatste keer was meteen de laatste: ik vind het nog steeds niet lekker.
Na een paar dagen rustig wennen, verhuisden we naar het bruisende centrum van Kuala Lumpur. We hadden een hotel met een dakterraszwembad en een waanzinnig uitzicht op de Twin Towers. Ik herinner me vooral dat het eten overal super pikant was. Maar met mijn gevleugelde woorden "Pikant moete djinken!" kwam het altijd weer goed.
Melaka: Rust en Ronddraaiende Torens
Na de drukke hoofdstad trokken we verder naar Melaka, een heerlijk rustige oude stad. Hier maakten we een boottochtje en zat ik in een grote ronddraaiende toren – superleuk! Ook het museum in het paleis van de sultan staat me nog bij, vooral omdat ik daar op mijn blote voetjes rondliep.
De Oostkust: Een Kleine Tevredenheidsdip
Vanuit Melaka ging de reis per bus naar het oosten van het schiereiland. Onderweg sliepen we in een hotel waar helaas een dode kikker in het zwembad dreef. Misschien heb ik daar iets opgelopen, want eenmaal aan de oostkust, in een prachtig hotel met een zwembad aan het strand, voelde ik me niet topfit en kreeg ik koorts. De plaatselijke dokter raadde ons aan om sportdrank te drinken. Misschien was dat wel het begin van mijn sportcarrière!
Opnieuw naar Anja en Lal en door naar Penang
Gelukkig knapte ik snel op. Na een tussenstop bij Anja en Lal (waar Lals zus, die dokter was en goed Engels sprak, me goed onderzocht), ging het per bus verder naar Penang. We reden over de langste brug in Azië, en misschien toen wel ter wereld! Ik zat op de bus op de schoot van mama, naast een heel lieve mevrouw die me de hele rit lang snoepjes gaf. Vijf uur lang snoepjes! Ze sprak geen woord Engels, maar we waren de beste vrienden na die reis.
Penang: Eten, Tempels en Een Dramatische Eerste Keer
Penang is een eiland dat bekendstaat om zijn heerlijke eten en prachtige koloniale huizen. Hoewel het eten lekker was, beleefde ik hier mijn allereerste en ook allerlaatste restaurant-kuur: huilen en boos op de grond liggen. Gelukkig wisten de mensen van het restaurant het goed op te lossen met een ijsje. Op Penang bezochten we een slangentempel en een drijvende moskee.
Een Klein Eilandje en de Grote Finale
Uiteindelijk gingen we naar een heel klein eilandje bij Penang. Daar was 's avonds een gave vuurshow van het hotelpersoneel en zelfs een wedstrijdje! Mijn papa won een T-shirt door naast de goal te trappen, maar zijn enthousiasme was duidelijk een prijs waard!
Deel dit bericht